SOCJALIZACJA SZCZENIĘCIA
Wszyscy hodowcy wiedzą jak ważna jest socjalizacja szczenięcia (no, może prawie wszyscy). Właściciele psów również są już coraz bardziej świadomi i starają się najlepiej jak mogą socjalizować nowo przybyłe do domu szczenię. Warto się zastanowić nad tym, co oznacza „najlepiej jak mogą”. Ostatnio stała się bardzo popularna tzw. „Złota dwunastka” opracowana przez Margaret Hughes (rules of twelve), na podstawie „The Rule of 7” Patt Schapp. Wiele mówi się o tym, co szczeniak musi „zaliczyć” okresie socjalizacji, jednak zbyt mało mówi się o tym, w jaki sposób powinno to prawidłowo się odbywać.
Przede wszystkim socjalizacja szczenięcia powinna przebiegać rozsądnie i z głową. Zalewanie psa bodźcami (z ang. flooding) może tylko nasilić lęk i zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia problemów behawioralnych w przyszłości. Aby szczenię jak najwięcej wyniosło z socjalizacji (uspołeczniania) i habituacji (przyzwyczajania do różnych bodźców), należy wprowadzać je stopniowo i dać szczenięciu czas na zapoznanie się/oswojenie z nowymi sytuacjami. W praktyce chodzi o to, żeby nie zmuszać psa do kontaktów z innymi psami „no idź pobaw się z pieskiem”, ale obserwować uważnie szczenię i czytać jego sygnały. Jeśli boi się, nie chce podejść, dajemy mu czas, prawdopodobnie jeszcze nie jest na to gotowy. Zawsze zabieramy psa ze stresującej sytuacji. Właściciel ma być ostoją dla psa. Jeśli chcemy zbudować dobre relacje ze swoim szczenięciem musimy pokazać mu, że zawsze może na nas liczyć. Pamiętajmy, że podstawą każdego dobrego związku jest zaufanie!
Podobnie postępujemy w przypadku nowych bodźców (habituacja), tj. gwałtowne dźwięki, „straszne” sprzęty domowe (odkurzacz, suszarka), nieznane miejsca. Nie prezentujemy szczenięciu zbyt wielu bodźców na raz i nie robimy nic na siłę. Dajemy maluchowi dużo czasu na zapoznanie się z nimi, a jeśli widzimy lęk pozbawiony ciekawości, to zabieramy szczenię z danej sytuacji.
Socjalizacja szczenięcia to nie wyliczanka, ani wyścigi – który szczeniak poznał jak najwięcej bodźców. To bardzo ważny okres w życiu każdego psa. Wszelkie doświadczenia w okresie socjalizacji (3-12 tygodni), mogą mieć duży wpływ na życie dorosłego psa. Nieprzyjemne sytuacje w tym okresie mogą zwiększyć wrażliwość psa i jego podatność na lęki. Dlatego należy pamiętać o tym, aby wszystkie doświadczenia w tym okresie kojarzyły się szczenięciu jak najlepiej.
